INFLOYD: Infloyd Amused To Death Tour Premiere show (door Hans)
De Boerderij Zoetermeer 6-9-2014
Eindelijk was het zover. Waar menig Floydfan naar had uitgekeken.
De live uitvoering van het volledige album ‘’Amused To Death’’ van Roger Waters. Het zou een lange imposante concertavond worden.
Theo, Stefan en ik zelf waren al om 19.00 uur aanwezig en niet veel later stond het vol voor De Boerderij. Na gezellig bijgekletst te hebben met de vele bekenden konden we om 19.30 uur naar binnen. De eerste indruk was het overvolle podium. Er was beslist niet bezuinigd op apparatuur en instrumenten om dit album zo natuurgetrouw mogelijk te willen laten klinken. Dan is het half negen en de verlichting dooft en de bekende hartslag vulde de bomvolle zaal.
Eindelijk was het zover. Waar menig Floydfan naar had uitgekeken.
De live uitvoering van het volledige album ‘’Amused To Death’’ van Roger Waters. Het zou een lange imposante concertavond worden.
Theo, Stefan en ik zelf waren al om 19.00 uur aanwezig en niet veel later stond het vol voor De Boerderij. Na gezellig bijgekletst te hebben met de vele bekenden konden we om 19.30 uur naar binnen. De eerste indruk was het overvolle podium. Er was beslist niet bezuinigd op apparatuur en instrumenten om dit album zo natuurgetrouw mogelijk te willen laten klinken. Dan is het half negen en de verlichting dooft en de bekende hartslag vulde de bomvolle zaal.
De eerste set zou bestaan uit de integrale uitvoering van Dark Side Of The Moon. Infloyd heeft dit album al diverse keren opgevoerd. Door ons al uitvoerig omschreven. Daarom wil ik me dit keer vooral wijden aan de tweede set.
Hoogtepunten de eerste set waren voor mij Breathe waarbij Jaco en Marco prachtig op Gilmouriaanse wijze de snaren bespeelden. Ook On The Run blijf altijd een juweeltje. Volledig live gespeeld door toetsenist Gijs.
Great Gig In The Sky met die fantastische stem van Katinka was ook weer een kippenvel moment. Us And Them miste voor mijn gevoel wat aan subtiliteit. Misschien kwam dit mede omdat ik het geluid wat toch wel weer hard stond afgesteld zodat er vervorming optrad. Misschien een bewuste keus om het geroezemoes bij de bar ook op de rustige momenten te overstemmen.
De eerste set was voorbij en een luid applaus was het gevolg. Infloyd speelt zo powerful en vol overtuiging met een erg goede uitstraling. Vooral podiumbeest Marco die dat laat zien in zijn zang en spel is mooi om te zien.
Het was zo vol in de zaal (bijna 700 man) dat ik tijdens de pauze probeerde een centrale plek te vinden om vooral de tweede set met Amused to Death ook wat mooie plaatjes te kunnen schieten.
Amused To Death
Dan is het uur van de waarheid aangebroken. Nog nooit live gespeeld. De eerste Sample wordt opgestart voor het eerste nummer. The Ballad Of Bill Hubbard. Tjilpende Krekels (die ook regelmatig terug zouden komen deze avond) Aanzwellend toetsenwerk en Glenn op drums volgend met prachtig herkenbaar gitaarwerk van Jaco. De kop is eraf.
What God Wants (part 1) Katinka heeft gelukkig een meer prominentere plek op het podium gekregen. En terecht want ze moet tijdens deze set regelmatig aan de bak. Haar eerste zang gedeelte klinkt goed. Maar waar ik echt koude rillingen van kreeg was het typerende gitaarwerk van Jaco tijdens dit nummer.
Perfect Sense (part 1 & 2) is een van mijn lievelingsnummers van dit album. Prachtig hoe deze ballad is opgebouwd. Origineel gezongen door Roger en PP Arnold. Zelfs die krachtige soulstem doet Katinka erg goed na.
Bij het volgende nummer wat meer power. The Bravery Of Being Out Of Range. Lekker ruig drumwerk van Glenn begeleid ook door mooi baswerk van Erik. Opvallend is dat Marco deze set minder gitaar speelt dan ik van hem gewend ben. Een bewuste keus vertelde hij me later. De zang met de vele tempo wisselingen vergen al genoeg energie en concentratie.
De song waar Marco al over sprak in het Interview bij Radio West. Er werd hem gevraagd wat zijn lievelingsnummer van dit album was om te zingen. Tijdens het afgelopen jaar is die keus wel enkele keren veranderd maar op dit moment toch wel Late Home Tonight en dan juist part 2. ‘’Ik kan mezelf hier helemaal in verliezen’’ Mede door de prachtige emotionele begeleiding van de Trompettist die speciaal voor deze tour is aangetrokken.
Too Much Rope met een verrassend slotstuk wat toch net weer anders klinkt dan op het origineel. Later hoorde ik dat ze deze ‘’jam’’ die ontstond in de oefenruimte ze er bewust hebben ingelaten.

Opvallend was dat het geluid nu ook stukken beter stond afgesteld. Wel hard maar beter overkomend. Alle details waren zo beter te horen. Wat juist zo belangrijk is met zijn vele effecten en waar de band zoveel werk in heeft gestoken. Later hierover meer.
What God Wants wordt vervolgd met part 2 en 3. Vooral part 3 gaf me natte ogen. De pakkende stem van Marco met dat gitaargeluid. Wauw !!!
Watching TV vind ik persoonlijk het minste nummer van het album. Niet slecht maar het raakt me niet echt. Toch hoort het erbij .Ik zie het meer als een intro naar de volgende song Three Wishes waarbij juist de samenzang van Marco en Katinka prachtig is.
Het mooiste misschien wel beste nummer van dit album komt dan aan bod. Its a Miracle met ingetogen toetsenwerk , het koor op de achtergrond, En die gave laatste gitaarnoten. Ook weer prachtig overgaand in al weer de laatste song de titelsong Amused To Death. Mooie baslijnen en toetsenwerk met al weer een samenzang van Marco en Katinka.
Vooral Marco weet het publiek nu stil te krijgen. Aandachtig luisterend naar dit slotstuk.
Dan is het gebeurt en een luid applaus volgt de bandleden kijken elkaar aan en de emotie is van hun gezichten af te lezen. Ze hebben het geklaard. Dankbaar nemen ze de lange ovatie in ontvangst.
Maar Infloyd is Infloyd niet als ze geen complete derde set aan deze show vastknopen. Ping ….Echoes de volle 25 min lang gevolgd door Wish You Were Here , One of These Days (Met een geweldige Basintro van Erik) en Comfortably Numb. Dan is het echt gebeurt. Dik 3 uur heeft deze première geduurd maar het vloog om .
Infloyd is de eerste Tribute ter wereld die het album Amused To Death live ten gehore brengt. Het was geen eenvoudige taak. Daar kwam de band ook achter toen ze hiermee begonnen een klein jaar geleden.
Diverse instrumenten zijn aangeschaft om toch maar dat geluid te creëren. Alle Infloyd muzikanten hebben hun deel eraan gehad. Maar waar ik het meest enthousiast van was waren de vele gitaarwissels en spel van Jaco.
Ook bijna alle samples zijn zelf geproduceerd. Bijvoorbeeld de sportverslaggever tijdens Perfect Sence (part 2) is ingesproken door de bekende Amerikaanse Radio DJ Redbeard. Infloyd heeft hem aangeschreven en nadat hij enkele youtubes van de band had bekeken was hij enthousiast.
De samples voor de nummers met koor en orkest zijn zelf in de studio geproduceerd. Ook Durga McBroom heeft haar aandeel hierin gedaan. (aankondiging voice-over)
Een album klakkeloos naspelen is niet hoe ze werken. Toch was het niet eenvoudig om met eigen middelen dezelfde sfeer te creëren.
Zoetermeer was de aftrap van hun Amused To Death tour 2014. Ze spelen nog in theaters door heel Nederland. www.infloyd.nl (ook op Facebook)
Hansz
Heerenveen, 9-9-2014
Hoogtepunten de eerste set waren voor mij Breathe waarbij Jaco en Marco prachtig op Gilmouriaanse wijze de snaren bespeelden. Ook On The Run blijf altijd een juweeltje. Volledig live gespeeld door toetsenist Gijs.
Great Gig In The Sky met die fantastische stem van Katinka was ook weer een kippenvel moment. Us And Them miste voor mijn gevoel wat aan subtiliteit. Misschien kwam dit mede omdat ik het geluid wat toch wel weer hard stond afgesteld zodat er vervorming optrad. Misschien een bewuste keus om het geroezemoes bij de bar ook op de rustige momenten te overstemmen.
De eerste set was voorbij en een luid applaus was het gevolg. Infloyd speelt zo powerful en vol overtuiging met een erg goede uitstraling. Vooral podiumbeest Marco die dat laat zien in zijn zang en spel is mooi om te zien.
Het was zo vol in de zaal (bijna 700 man) dat ik tijdens de pauze probeerde een centrale plek te vinden om vooral de tweede set met Amused to Death ook wat mooie plaatjes te kunnen schieten.
Dan is het uur van de waarheid aangebroken. Nog nooit live gespeeld. De eerste Sample wordt opgestart voor het eerste nummer. The Ballad Of Bill Hubbard. Tjilpende Krekels (die ook regelmatig terug zouden komen deze avond) Aanzwellend toetsenwerk en Glenn op drums volgend met prachtig herkenbaar gitaarwerk van Jaco. De kop is eraf.
What God Wants (part 1) Katinka heeft gelukkig een meer prominentere plek op het podium gekregen. En terecht want ze moet tijdens deze set regelmatig aan de bak. Haar eerste zang gedeelte klinkt goed. Maar waar ik echt koude rillingen van kreeg was het typerende gitaarwerk van Jaco tijdens dit nummer.
Perfect Sense (part 1 & 2) is een van mijn lievelingsnummers van dit album. Prachtig hoe deze ballad is opgebouwd. Origineel gezongen door Roger en PP Arnold. Zelfs die krachtige soulstem doet Katinka erg goed na.
Bij het volgende nummer wat meer power. The Bravery Of Being Out Of Range. Lekker ruig drumwerk van Glenn begeleid ook door mooi baswerk van Erik. Opvallend is dat Marco deze set minder gitaar speelt dan ik van hem gewend ben. Een bewuste keus vertelde hij me later. De zang met de vele tempo wisselingen vergen al genoeg energie en concentratie.
De song waar Marco al over sprak in het Interview bij Radio West. Er werd hem gevraagd wat zijn lievelingsnummer van dit album was om te zingen. Tijdens het afgelopen jaar is die keus wel enkele keren veranderd maar op dit moment toch wel Late Home Tonight en dan juist part 2. ‘’Ik kan mezelf hier helemaal in verliezen’’ Mede door de prachtige emotionele begeleiding van de Trompettist die speciaal voor deze tour is aangetrokken.
Too Much Rope met een verrassend slotstuk wat toch net weer anders klinkt dan op het origineel. Later hoorde ik dat ze deze ‘’jam’’ die ontstond in de oefenruimte ze er bewust hebben ingelaten.
Opvallend was dat het geluid nu ook stukken beter stond afgesteld. Wel hard maar beter overkomend. Alle details waren zo beter te horen. Wat juist zo belangrijk is met zijn vele effecten en waar de band zoveel werk in heeft gestoken. Later hierover meer.
What God Wants wordt vervolgd met part 2 en 3. Vooral part 3 gaf me natte ogen. De pakkende stem van Marco met dat gitaargeluid. Wauw !!!
Watching TV vind ik persoonlijk het minste nummer van het album. Niet slecht maar het raakt me niet echt. Toch hoort het erbij .Ik zie het meer als een intro naar de volgende song Three Wishes waarbij juist de samenzang van Marco en Katinka prachtig is.
Het mooiste misschien wel beste nummer van dit album komt dan aan bod. Its a Miracle met ingetogen toetsenwerk , het koor op de achtergrond, En die gave laatste gitaarnoten. Ook weer prachtig overgaand in al weer de laatste song de titelsong Amused To Death. Mooie baslijnen en toetsenwerk met al weer een samenzang van Marco en Katinka.
Vooral Marco weet het publiek nu stil te krijgen. Aandachtig luisterend naar dit slotstuk.
Dan is het gebeurt en een luid applaus volgt de bandleden kijken elkaar aan en de emotie is van hun gezichten af te lezen. Ze hebben het geklaard. Dankbaar nemen ze de lange ovatie in ontvangst.
Maar Infloyd is Infloyd niet als ze geen complete derde set aan deze show vastknopen. Ping ….Echoes de volle 25 min lang gevolgd door Wish You Were Here , One of These Days (Met een geweldige Basintro van Erik) en Comfortably Numb. Dan is het echt gebeurt. Dik 3 uur heeft deze première geduurd maar het vloog om .
Infloyd is de eerste Tribute ter wereld die het album Amused To Death live ten gehore brengt. Het was geen eenvoudige taak. Daar kwam de band ook achter toen ze hiermee begonnen een klein jaar geleden.
Diverse instrumenten zijn aangeschaft om toch maar dat geluid te creëren. Alle Infloyd muzikanten hebben hun deel eraan gehad. Maar waar ik het meest enthousiast van was waren de vele gitaarwissels en spel van Jaco.
Ook bijna alle samples zijn zelf geproduceerd. Bijvoorbeeld de sportverslaggever tijdens Perfect Sence (part 2) is ingesproken door de bekende Amerikaanse Radio DJ Redbeard. Infloyd heeft hem aangeschreven en nadat hij enkele youtubes van de band had bekeken was hij enthousiast.
De samples voor de nummers met koor en orkest zijn zelf in de studio geproduceerd. Ook Durga McBroom heeft haar aandeel hierin gedaan. (aankondiging voice-over)
Een album klakkeloos naspelen is niet hoe ze werken. Toch was het niet eenvoudig om met eigen middelen dezelfde sfeer te creëren.
Zoetermeer was de aftrap van hun Amused To Death tour 2014. Ze spelen nog in theaters door heel Nederland. www.infloyd.nl (ook op Facebook)
Hansz
Heerenveen, 9-9-2014