THE PINK FLOYD SOUND: Bolwerk, Sneek - door Martijn Vierhout
Het was zaterdag 15 maart en dit is de eerste keer dat ik The Pink Floyd Sound zal zien in het Bolwerk te Sneek. Vanaf het begin dat ik Pink Floyd fan ben was dit altijd de eerste band die ik graag een keer zou willen zien, hun setlist met de wat oudere nummers van Pink Floyd sprak me wel behoorlijk aan en doet me net iets meer dan de wat jongere nummers. Daar 9 uur aangekomen bij Het Bolwerk en het zag er gezellig uit, Hans en Stefan waren ook van de partij en heb even goed kunnen bijkletsen. De sfeer was goed en er waren leuke mensen waar je goed je ding over Pink Floyd kon vertellen.
Het stond op het punt te beginnen, en ik stond helemaal vooraan precies voor Len David. Ik probeer bijna altijd zo veel mogelijk bij een concert vooraan te gaan staan, dat is voor mij het ultieme genieten! En dat lukte deze avond tijdens de eerste set zeker weten. Er werd gestart met Obscured By Clouds, eerste keer dat ik dit nummer van een tribute band hoorde en dit klonk hartstikke goed, een mooi begin van een mooie avond....
When You're in en Childhood's end waren de volgende van het album Obscured by Clouds, Niet vergeten dat dit album de voorganger was van het zo bekende Dark Side of the Moon. Nu kwam een van de hoogtepunten uit de show: Set the Controls. Mooie baslijn in het begin en het klonk lekker psychedelisch in de oren. Middenstuk was geweldig op de gitaar, enigste minpunt vond ik wel dat de piano veel te zacht stond, en dat ik eigenlijk de gehele eerste set.
Het stond op het punt te beginnen, en ik stond helemaal vooraan precies voor Len David. Ik probeer bijna altijd zo veel mogelijk bij een concert vooraan te gaan staan, dat is voor mij het ultieme genieten! En dat lukte deze avond tijdens de eerste set zeker weten. Er werd gestart met Obscured By Clouds, eerste keer dat ik dit nummer van een tribute band hoorde en dit klonk hartstikke goed, een mooi begin van een mooie avond....
When You're in en Childhood's end waren de volgende van het album Obscured by Clouds, Niet vergeten dat dit album de voorganger was van het zo bekende Dark Side of the Moon. Nu kwam een van de hoogtepunten uit de show: Set the Controls. Mooie baslijn in het begin en het klonk lekker psychedelisch in de oren. Middenstuk was geweldig op de gitaar, enigste minpunt vond ik wel dat de piano veel te zacht stond, en dat ik eigenlijk de gehele eerste set.
Toen kwamen er een aantal nummers van in de tijd dat onze held Syd Barrett er nog in zat: Astronomy Domine, Instellar Overdrive en Let There be More Light. Van de laatste genoemde twee was dit de eerste keer dat ik deze nummers van een Tribute band hoorde. Instellar Overdrive was ook weer een toppunt van de avond, dit is muziek dat raar in de oren kan klinken maar als Pink Floyd fan zijnde is dit juist wel een van de meest interesante nummers om eens te horen.....Net als bij Let There be More light zo bekend van dat lange basloopje in het begin. Carefull With that Axe Eugene, Ik zag een filmpje van deze band op Youtube terwijl ze dit speelde en dat klonk behoorlijk goed in de oren, hier had ik het gevoel dat ze af en toe zoekende waren naar het bepaalde geluid wat Pink Floyd zo goed maakt. Maar alsnog vond ik het verrekte knap hoe je die bepaalde herkenbare geluidjes in dit nummer zo goed naar voren kan brengen! Nog een nummer voor de pauze en dit keer ever geen 'herrie' of psychedelische muziek, nee het was de beurt aan Wish you Were Here het publiek werdt uitgenodigt mee te zingen en dat gebeurde ook, de sfeer zat er goed in!
Toen namen de bandleden even een stuk rust en ik nam mijn weg naar de bar,gezellig gekletst met mijn mede Floydians. Bij de tweede set ging ik naar de 'skybox' van Het Bolwerk en zat bovenaan, een mooie plek. Nu waren nummers van The Wall aan de beurt: In the Flesh, Young Lust en Hey You, en ik kreeg even een herrinering aan die 2 keer dat ik bij Roger Waters was met zijn The Wall show! Nummers van het album Wish you Were Here zijn natuurlijk niet te missen, Welcome to the Machine en Have a Cigar werden goed bespeeld en eindelijk hoorde ik de piano meer naar voren komen dan het geval was in de eerste set. Enigste Animals nummer van de avond: Sheep, ik vind het altijd een van de mooiste albums die een Tribute band kan doen en deze speelde ze ook uitstekend. Dark Side of the Moon kun je natuurlijk ook niet vergeten, Time en Brain Damage/Eclipse. Nu kwam een voor mij grote verassing,het werdt aangekondigt door de bassist als een van de eerste nummers van Pink Floyd die over oorlog gaan, Corporal Clegg!! ook bespeeld met de Kazoo in de tussengedeeltes.
Het einde zat er alweer aan te komen en je kan natuurlijk niet eindigen als je Comfortably Numb nog niet gespeeld hebt, gitaarsolo was wat korter dan ik gewend was maar overall was het geweldig. Laatste nummer van de avond deed me weer even terug denkend aan The Wall van Roger Waters: Run Like Hell met een geweldige lichtshow, ik denk dat het voor de fotograven wat minder was maar voor het publiek zeker iets om eens voor naar terug te komen.
Al met al een geweldige show met leuke mensen, een leuke sfeer, goeie verlichting en een topband die ik zeker nog vaker wil gaan zien, want dit was de band die ik altijd al had willen zien met hoge verwachtingen en die zijn zeker allemaal uitgekomen! Na het optreden kwam ik Max tegen die aan de bar zat, gezellig een praatje mee gemaakt, toen bleek het de oom van de gitarist Len David te zijn, zodoende heb ik een plectrum, de setlist en een handtekening op een dvd die ik daar heb gekocht gehad! Superavond met een superband bij een superpodium!
Martijn, 17 maart 2014
Noot: Foto's gemaakt door Stefan en Hans staan reeds op onze facebook pagina
Toen namen de bandleden even een stuk rust en ik nam mijn weg naar de bar,gezellig gekletst met mijn mede Floydians. Bij de tweede set ging ik naar de 'skybox' van Het Bolwerk en zat bovenaan, een mooie plek. Nu waren nummers van The Wall aan de beurt: In the Flesh, Young Lust en Hey You, en ik kreeg even een herrinering aan die 2 keer dat ik bij Roger Waters was met zijn The Wall show! Nummers van het album Wish you Were Here zijn natuurlijk niet te missen, Welcome to the Machine en Have a Cigar werden goed bespeeld en eindelijk hoorde ik de piano meer naar voren komen dan het geval was in de eerste set. Enigste Animals nummer van de avond: Sheep, ik vind het altijd een van de mooiste albums die een Tribute band kan doen en deze speelde ze ook uitstekend. Dark Side of the Moon kun je natuurlijk ook niet vergeten, Time en Brain Damage/Eclipse. Nu kwam een voor mij grote verassing,het werdt aangekondigt door de bassist als een van de eerste nummers van Pink Floyd die over oorlog gaan, Corporal Clegg!! ook bespeeld met de Kazoo in de tussengedeeltes.
Het einde zat er alweer aan te komen en je kan natuurlijk niet eindigen als je Comfortably Numb nog niet gespeeld hebt, gitaarsolo was wat korter dan ik gewend was maar overall was het geweldig. Laatste nummer van de avond deed me weer even terug denkend aan The Wall van Roger Waters: Run Like Hell met een geweldige lichtshow, ik denk dat het voor de fotograven wat minder was maar voor het publiek zeker iets om eens voor naar terug te komen.
Al met al een geweldige show met leuke mensen, een leuke sfeer, goeie verlichting en een topband die ik zeker nog vaker wil gaan zien, want dit was de band die ik altijd al had willen zien met hoge verwachtingen en die zijn zeker allemaal uitgekomen! Na het optreden kwam ik Max tegen die aan de bar zat, gezellig een praatje mee gemaakt, toen bleek het de oom van de gitarist Len David te zijn, zodoende heb ik een plectrum, de setlist en een handtekening op een dvd die ik daar heb gekocht gehad! Superavond met een superband bij een superpodium!
Martijn, 17 maart 2014
Noot: Foto's gemaakt door Stefan en Hans staan reeds op onze facebook pagina
