Pink Floyd Fans Nederland

THE PINK FLOYD SOUND: The Wall Live @ MECC Maastricht (door Theo)

Geplaatst op Sunday 16 October @ 22:28:13 GMT+1 door floydiantheo

Het was al lang aangekondigd, The Pink Floyd Sound zou The Wall gaan doen, inclusief muur en alle toeters en bellen die daarbij horen. Ik was heel benieuwd en reisde per trein naar Maastricht om dit mee te mogen maken.


Dat deze jonge gasten het oude werk (1967-1972) flekkeloos aankunnen is mij wel bekend, maar of ze ook The Wall aankonden ................ ???

Het is toch heel iets anders. Een album vol emotionele momenten, dan weer bombastisch. Dat vergt inzicht hebben waar het uiteindelijk om gaat, je kunnen inbeelden in de persoon Pink.

Vanaf het eerste moment stond ik versteld in wat men daar neerzette. Een opening als In The Flesh? kan je raken of niet, en deze voldeed aan het eerste en men had zelfs aan het vliegtuig gedacht dat op het eind van achter de zaal met een donderend geraas zó een brick uit de muur sloeg (dat bij de show hoorde).

Anders dan bij het origineel, begon men eerder aan de opbouw van de muur, dat de schitterende projecties ten goede kwam. Men koos voor originele projecties die bij The Wall 1980/1981 horen, maar ook eigen inbreng. Dat daar vakmensen bezig waren mocht wel duidelijk zijn. Chapeau voor diegene die hiervoor verantwoordelijk waren.

The Thin Ice was (voor mij) één van de hoogtepunten van de eerste set. Another Brick part 1/ Happiest Days/ Another Brick part 2 zat mijns inziens wat eigen identiteit in, zonder afbraak te doen aan het origineel. Ooik het kinderkoortje ontbrak niet. De choreograaf had er iets speciaals van gemaakt, dat zeker in de smaak viel.



Mother is zo'n nummer dat vol emotie zit en dat miste ik een beetje, terwijl het instrumentaal prima was. Daarna een reeks nummers met Goodbye Blue Sky, Empty Spaces, What Shall We Do Now, Young Lust en One Of My Turns, die absoluut tot hoogtepunten genoemd mogen worden, inclusief de geweldige animaties. Het stond als een huis (uhhh als een muur, lol).

Don't Leave Me Now mocht m.i. ook wat meer voelen, alsof het uit het diepste van je ziel komt. Another Brick part 3 niks op aan te merken, gewoon goed. Wat ik ook een van de hoogtepunten van de eerste set vond was The Last Few Bricks, gevolgd door Goodbye Cruel World, waarbij de laatste steen uiteindelijk de muur compleet maakte.



De tweede set begon (logisch) met Hey You dat zowel vocaal als instrumentaal mooi gebracht werd. Is There Anybody Out There was een akoestisch juweeltje.

Bij Nobody Home was wat meer voelbaar dan bij Don't Leave Me Now en deze lijn zette men voort in Vera en Bring The Boys Back Home.

Daarna Comfortably Numb met zeker tijdens de tweede solo, schitterende animaties op de muur en daar stond Len, boven op de muur zijn solo te spelen, waarbij het publiek uit zijn dak ging. M.i. mag die live best wel langer dan 2,39 minuten.

The Show Must Go On, gevolgd door In The Flesh. En ja, hier zag ik voor het eerst de volledige emotie in de zang zoals Roger Waters die bedoeld heeft. Chapeau! Met Run Like Hell ging de zaal helemaal "los" en terrecht. Beide gitaristen en bass stonden voor de muur en lieten de snaren gieren en vocaal lieten ze de adrenaline door je aderen stromen. En dan kwam daar nog Waiting For The Worms achteraan. Dit was The Wall op zijn best!



En dan plotsklaps ................STOP!. Pink had er genoeg van, maar daar kwam The Trial nog .............. verbluffend goed en werd het tijd dat de muur neer moest, en ging, onder oorverdovend geweld ................

Het applaus leek niet op te houden en als toetje kwam de 5 mans sterke band Outside The Wall spelen, al lopend door de zaal, wat het publiek zeer waardeerde.

De show was voorbij, veel te snel en ben blij dat men komend voorjaar nog een aantal van deze shows gaat spelen in diverse theaters, zie hiervoor hun website www.pinkfloydsound.nl

Een zeer indrukwekkende The Wall show, buiten al mijn verwachtingen om zeer goed. Deze band heeft alweer eens bewezen meer in hun mars te hebben dan we reeds wisten. Op een paar kleine momentjes klopte het gewoon, muzikaal, vocaal, theatraal, licht en animaties (die verbluffend synchroon liepen op momenten dat je het verwacht).

De zaal zat goed vol, maar voor zo'n prestatie hoort die tot de nok uitverkocht te zijn. Kom op Limburgers, wees trots op jullie The Pink Floyd Sound, zij verdienen dit.

Foto's van dit concert zijn te vinden op onze fotopagina (ook toegankelijk voor niet Facebook gebruikers)

Theo, 16 oktober 2016









Posted in Cover- & Tributebands

"The Wall Live @ MECC Maastricht (door Theo)" | Login/Creëer een profiel | 0 opmerkingen
De schrijver is verantwoordelijk voor de inhoud van zijn berichten.

Gasten mogen geen opmerkingen plaatsen, registreer a.u.b.